من گذر کردم چون آب

اگر گذر آب را دیده بودی

پس چگونه مرا ندیدی؟



درگاه

بر درگاهت نشسته بودم و منتظر

انتظاری به اندازه فصول زندگانیم

نیامدی و ندیدی خزانها ها را بر چهره ام

و ندیدی که چگونه دیدگانم را از گزند تیز و سرد برفها پاک نگه داشته بودم

و هرگز نیامدی

و من خسته از انتظار را

برای همیشه در فصل خزان جاگذاشتی

چکنم

با تو دیدم آنچه را که حسرت دیدنش را داشتم

بی تو از دست دادم آنچه را که هراس از دست دادنش را داشتم

چکنم که با تو و بی بو بودن سخت است.

زمانه

 .....زمانه را ببین که با من چه کرد

دلم را ببین که چه صبوری کرد

ترا ببین که نشستی و نگاره کردی آنچه را که بر من گذشت.