یکشنبه، آذر ۰۶، ۱۳۹۰

اسیر

!آنچنان در محبس دلم زمین گیرم، که آسمان را زمین می بینم
...می خواهم بگریزم از خودم
و از او
...که مرا اینچنین به خود مشغول داشته اند
را گریزی نمی یابم
!او من است و من در خودم اسیرم 

۴ نظر:

ناشناس گفت...

Man dar shamgahan bedonbale Che bodam

ناشناس گفت...

ای اسیر
خوشباش که داری او را
ما گریز کردیم
نداریم زمین نه آسمان را

لاله اشک گفت...

به ناشناس 2:
در جوابیه خیلی زیبا اومدی.

محمود گفت...

خیلی قشنگ بود لذت بردم.